“Twee weken per maand stonden in het teken van mijn menstruatie”

Interview

Hoe is het om hevig menstrueel bloedverlies te ervaren? Annemarie Vestering (51) heeft jarenlang veel last gehad van haar menstruatie. “Twee weken per maand was ik duizelig door het vele bloedverlies. Ik moest daar iets aan doen, want ik hield het niet langer vol.” Uiteindelijk besloot ze haar baarmoeder weg te laten halen.

“Toen ik elf was, werd ik voor het eerst ongesteld. Al vanaf het begin had ik veel last van mijn menstruatie: ik had buikpijn en ik ben ook weleens flauw gevallen. Het bloedverlies speelde toen nog niet zo'n grote rol, al was ik al wel flink ongesteld voor een jong meisje. Naarmate ik ouder werd kreeg het vele bloeden steeds meer de overhand. Naast de buikpijn, hoofdpijn, misselijkheid en het overgeven, werd het bloedverlies steeds vervelender. Tot ik op mijn 43e heb besloten om mijn baarmoeder eruit te laten halen.” 

Belemmering

Mijn menstruatiecyclus heeft een groot deel van mijn leven bepaald. Twee weken per maand voelde ik me goed, de andere twee weken stonden helemaal in het teken van mijn menstruatie. Ik lag soms in bed, omdat ik me echt ziek voelde. Ook had ik last van bloedarmoede, waardoor ik me ontzettend licht in mijn hoofd voelde en niet goed kon nadenken. Door het hevige bloedverlies lekte ik veel door en redde ik het niet meer met tampons en maandverband. Uit angst hiervoor ging ik dingen afzeggen: sociale activiteiten als verjaardagsfeestjes, maar bijvoorbeeld ook sporten.” 

“In eerste instantie dacht ik dat ik me aanstelde. Ik deed er alles aan om me niet door mijn menstruatie te laten belemmeren en ik voelde me niet fijn als dat niet lukte. Omdat ik me schaamde, besprak ik het vroeger ook niet met vriendinnen. Iedereen die menstrueert heeft wel in meer of mindere mate last van ongesteldheid. Je hebt niet zo goed in de gaten hoe jouw ongesteldheid zich verhoudt tot die van anderen. Pas later besefte ik dat het bij mij behoorlijk extreem was in vergelijking met anderen. Dat kwartje viel pas heel laat.”

Smoesjes verzinnen

“Op mijn werk heb ik vervelende situaties meegemaakt. Bijvoorbeeld dat ik bij een vergadering al voelde dat ik aan het doorlekken was. Na het overleg opstaan was geen optie, want dan zouden anderen het bloed zien. Toen mensen vroegen waarom ik bleef zitten, zei ik dat ik ‘nog even iets moest opschrijven’. Dat soort smoesjes verzon ik dan. Een andere keer ging ik een nieuw kantoor bezichtigen. Terwijl ik van buiten naar het gebouw keek, bloedde ik ineens zoveel dat er bloed op de grond viel. Daar sta je dan met een makelaar naast je, terwijl jij het liefst zo snel mogelijk weg zou willen. Om die situaties te vermijden, ben ik begonnen als freelancer. Nu kan ik mijn werk veel beter organiseren op momenten dat het wel goed gaat.”

“Achteraf gezien had ik direct na mijn tweede kind, op mijn 36e, mijn baarmoeder willen laten verwijderen. Maar voor de huisarts was dit geen optie, zij was heel behoudend. Op haar aanraden heb ik veel verschillende anticonceptiepillen geprobeerd, en ook de mirena-spiraal. Deze hadden allemaal een grote invloed op mijn stemming, maar dat werd door de huisarts weggewuifd. Het gebruik van anticonceptie hielp wel iets tegen het vele bloeden, maar ik voelde me er somber door. Het gevolg was dat ik uiteindelijk de huisarts ging vermijden.” 

“Op mijn 43e heb ik de knoop doorgehakt en ben ik buiten de huisarts om naar de gynaecoloog gestapt. De bloedingen werden steeds erger naarmate ik ouder werd - soms verloor ik bloedstolsels van 8 cm -, met schaamtevolle doorleksituaties tot gevolg. Daarnaast was ik twee weken per maand duizelig door het vele bloedverlies. Ik moest er iets aan doen, want ik hield het niet langer vol. Nadat de gynaecoloog mijn verhaal had aangehoord, zei hij direct: ‘Zullen we hem er maar uit halen?’. Toen moest ik huilen. Eindelijk begreep iemand het.”

Twee keer groter dan gemiddeld

“Tijdens de operatie, waarbij mijn baarmoeder werd verwijderd, bleek dat ik endometriose had. Of tenminste een vorm ervan, namelijk adenomyose, waarbij het weefsel zich in het spierweefsel van de baarmoeder vastzet. Mijn baarmoeder bleek twee keer groter dan gemiddeld. Er was dus duidelijk een fysieke oorzaak voor mijn klachten, maar daar was nooit eerder goed naar gekeken.” 

“Het was een ingrijpende operatie, maar ik kijk positief terug op de behandeling. De gynaecoloog omschreef het als een soort keizersnede, omdat mijn baarmoeder zo groot was. Pas na de operatie merkte ik welke impact mijn menstruatie had op mijn dagelijkse leven heeft gehad. Het was een enorme opluchting om er geen last meer van te hebben. Ik kan nu plannen maken en afspreken zonder angst voor onverwachte fysieke verrassingen en heb meer energie. Daar ben ik nog elke dag gelukkig om.”

Meer onderzoek

“De reden dat ik meer aandacht vraag voor Hevig Menstrueel Bloedverlies is dat mijn twee dochters er ook last van hebben. Die lijken vast te zitten in dezelfde vicieuze cirkel: naar de huisarts, een vorm van anticonceptie voorgeschreven krijgen en kijken of dat werkt. Er lijkt nog steeds geen oplossing te zijn voor HMB. Ik hoop dat door mijn verhaal te delen, meer vrouwen bekend raken met HMB en dat er meer onderzoek wordt gedaan naar mogelijke oplossingen. Zodat vrouwen met deze kwaal straks ook de hele wedstrijd kunnen meespelen.”

“Twee weken per maand stonden in het teken van mijn menstruatie”

doorbreek de cyclus.

chevron-down