Hoe is het om hevig menstrueel bloedverlies te ervaren? Caitlin Echteld (21): “Tijdens de twee heftigste dagen van mijn menstruatie, heb ik zelfs moeite met staan en lopen.”

“Al sinds ik menstrueer, dat is inmiddels 10 jaar, heb ik last van hevig menstrueel bloedverlies. Door de jaren heen is het wel erger geworden, maar het bloedverlies is altijd al veel geweest. Op mijn 11e werd ik voor het eerst ongesteld en op die leeftijd had ik het nog niet zo goed door. Sowieso had ik op die leeftijd nog veel vragen. Hoeveel bloed je dan? Wat is normaal? Als je pijn hebt, wat doet er dan precies pijn? Gelukkig had ik een moeder die het herkende en me hierin meenam. Zij heeft zelf ook last van hevig bloedverlies, maar wel een stuk minder dan ik.”

“Hevig menstrueel bloedverlies houdt voor mij in dat een tampon dragen niet werkt. Omdat ik zo veel bloed verlies, stroomt het er letterlijk langs. Ik moet heel vaak mijn maandverband verschonen en ik heb veel pijn, waardoor ik me regelmatig ziek moet melden of niet mee kan doen met activiteiten. Tijdens de twee heftigste dagen van mijn menstruatie, heb ik zelfs moeite met staan en lopen.”

Golfbewegingen

“Ik heb me daarom in mijn puberteit vaak ziek moeten melden, al ging het in golfbewegingen. Dan had ik een aantal maanden iets minder last, en dan had ik weer een paar maanden zoveel last dat ik niet aanwezig kon zijn. Ik denk dat ik me soms wel 7 keer in een schooljaar moest ziekmelden, puur en alleen vanwege menstruatiepijn.”

“Met vriendinnen kon ik het wel bespreken, al merkte ik wel: we hadden dezelfde klachten, maar die van mij waren erger. Dat hoorde ik terug in hoeveel en hoe lang ik bloedde, hoeveel maandverband ik nodig had en welk soort ik moest kopen in vergelijking met hen. Mijn vriendinnen droegen soms de kleinste variant van menstruatieproducten, dat redde ik echt niet. En na elke les moest ik - uit angst om door te lekken - naar het toilet om mij te verschonen. Ik voelde me daardoor wel een beetje raar, dat dezelfde klachten er bij mij zo anders uitzagen. Anderen konden het zich dan ook soms niet voorstellen en ik kreeg wel eens reacties als: ‘Oh, maar zo erg kan het niet zijn.’”

Cryptisch bezoek

“Op mijn vijftiende ben ik voor het eerst vanwege mijn menstruatieklachten naar de huisarts gegaan. Ik was open naar mijn moeder in waar ik last van had en zij hoopte dat het hevige bloedverlies een fase zou zijn aan het begin van mijn menstruatie. Vaak is de eerste paar jaar heftiger en zakt de hevigheid als de cyclus in balans komt. We hoopten dat ik er ‘even doorheen zou moeten’.”

“Toen dat niet gebeurde - ik bleef veel last hebben en ik meldde me vaak ziek - hebben we aan de bel getrokken. Hoewel ik me bij de huisarts wel serieus genomen voelde, vond ik wat er tijdens het bezoek gezegd werd een beetje cryptisch. De huisarts vertelde dat veel vrouwen er last van hebben en dat de anticonceptiepil zou kunnen helpen met het reguleren van mijn menstruatie. Toch voelde het wel als informatie waar ik net niks mee kon. Ik bleef achter met allerlei vragen: waarom leg je niet uit wat het is, waar het aan kan liggen? Wat kan ik doen? En wat zijn mijn opties? Het was een heel kort gesprek, waarbij mijn enige keuze was om aan de pil te beginnen.”

Qua pijn geen verschil

“Wel ben ik meteen doorverwezen naar een gynaecoloog, om te bespreken met welke pil ik zou beginnen. De focus van die afspraak lag bij het maken van een keuze voor een vorm van anticonceptie, niet om een diagnose te stellen voor de eventuele achterliggende oorzaak. Een jaar heb ik die pil geslikt, maar het hielp eigenlijk bijna niet. Mijn stopweek bleef even heftig en ik had misschien iets minder bloedverlies, maar qua pijn maakte het geen verschil.”

“Uit een tweede afspraak bij de gynaecoloog kwam het advies om de pil door te slikken, zodat je maar een paar keer per jaar ongesteld wordt. Voor mij klonk dat heel onnatuurlijk, dus daar moest ik even over nadenken. Ik heb daar ook meer vragen over gesteld, maar er werd mij verzekerd dat het geen schade zou aanbrengen aan mijn baarmoeder. Dat was mijn angst.”

‘Een schone baarmoeder’

“Terwijl ik de pil doorslikte, heb ik zelf ook nagedacht over wat nu wel en niet voor mij werkt. Want ik had er echt veel last van en alles wat ik probeerde leek niet te helpen: feminax, ibuprofen, paracetamol. ‘Iets moet het toch makkelijker kunnen maken’, dacht ik. Ik kwam online tegen dat endometriose mogelijk een oorzaak zou kunnen zijn voor mijn hevige bloedverlies, en ik wilde daar graag vragen over stellen. Tijdens een derde bezoek aan de gynaecoloog werd een echo uitgevoerd, waar ze niks op zagen. ‘Dit is een hele schone baarmoeder’, zeiden ze. Iedere menstruatie en iedere vrouw is nu eenmaal anders, was een beetje de boodschap.”

“De anticonceptiepil heeft voor mij wel het aantal menstruaties gehalveerd, dat scheelde enorm. Toch schommelen mijn klachten nog steeds, ik blijf last houden van veel bloedverlies en pijn. De afgelopen tijd voelt het ook wat rommeliger, mijn klachten verschillen per menstruatie. De ene keer ben ik heel emotioneel, de andere keer heb ik last van mijn rug. De ene keer ben ik tien dagen lang aan het bloeden, de andere keer duurt de menstruatie korter.”

Gratis menstruatieproducten

“Het kost me ook veel geld: ik heb een periode bijgehouden hoeveel ik aan menstruatieproducten uitgeef. Het was abnormaal veel. Maar ik heb het ook weer losgelaten: ik kan er lang over nadenken, maar ik heb die producten toch nodig. Ik kan niet zonder. Op school worden er nog geen gratis menstruatieproducten verstrekt, maar op werk wel, dat is heel fijn.”

“Op dit moment voel ik een drempel om naar de huisarts te gaan voor een andere vorm van anticonceptie, terwijl ik dat misschien wel zou willen proberen. Dat komt ook omdat ik iets langer dan een jaar geleden ben begonnen met antidepressiva. Het voelt daarom extra spannend om mijn hormoonbalans nu in de war te gooien.”