Menu
Menu
Hoe is het om hevig menstrueel bloedverlies te ervaren? Janet Ramesar (38) menstrueert al vanaf haar 9e en heeft maandelijks last van hevig menstrueel bloedverlies. “Floradix en ijzertabletten zijn op dat moment de enige middelen waardoor ik fysiek nog uit bed kan komen als ik me zo slap voel.”
“Vanaf mijn 9e werd ik ongesteld en elke menstruatie was super heftig. Ik kan me nog herinneren dat de eerste keer tijdens een volleybalwedstrijd was. Gedurende die wedstrijd was ik gevallen en ik dacht dat het bloedverlies misschien door de val kwam. Maar mijn trainer/moeder had het direct door en zei: ‘Nu ben je een groot meisje’. Toevallig waren andere meisjes bij mij in de klas ook al ongesteld, hoewel we pas in groep 5 zaten. Ik wist er dus gelukkig al iets vanaf. Ook doordat we in die tijd - hoewel het bijna 30 jaar geleden is - al wat seksuele voorlichting hadden gekregen. Mijn school was toen best modern.”
“Vanaf die eerste menstruatie was het bloedverlies heel hevig, en het stopte niet meer. Mijn hele jeugd, tot mijn 21e, is mijn menstruatie eigenlijk niet meer opgehouden. Ik was continu ongesteld. De fysieke gevolgen daarvan waren erg heftig: ik viel regelmatig flauw en ik had last van ijzertekorten. Op jonge leeftijd ben ik daarom zelf naar de huisarts gegaan, mijn moeder ging niet mee.”
“De huisarts schreef mij destijds de anticonceptiepil voor en stollingstabletten. Ik herinner me die pillen nog als de dag van gisteren: ik vond ze enorm groot om in te nemen. Voor zover ik me kan herinneren, is dat eigenlijk direct voorgeschreven. Er is geen bloedonderzoek of iets dergelijks aan vooraf gegaan. Voor mijn gevoel heb ik dus dan ook lang veel hormonen geslikt.”
“Als jong kind viel het hevig menstrueel bloedverlies naar mijn idee op school niet op. Wel ging ik soms niet mee zwemmen, of was ik wekenlang - bijvoorbeeld 6 of 7 weken achter elkaar - ongesteld. Dan keken mensen me wel een beetje raar aan en ik weet ook dat mensen twijfelden of ik wel echt zo lang menstrueerde. Mijn moeder vroeg op een gegeven moment zelfs om bewijs, omdat er elke week een pakje maandverband doorheen ging. Dat was geen leuke periode. Op de basisschool wil je kunnen rondrennen, en niet misselijk zijn door de pillen die je slikt.”
“Thuis spraken we er vroeger niet echt over. Dat is denk ik iets dat bij onze Hindoestaanse cultuur hoort. Toen mijn zus bijvoorbeeld 1,5 jaar na mij voor het eerst ongesteld werd, mocht ik het haar uitleggen. En nog steeds is mijn zus degene die ik soms app als ik er veel last van heb. Gelukkig heeft zij geen last van hevig bloedverlies.”
“Op mijn 21e kreeg ik mijn eerste kind, terwijl ik de anticonceptiepil gebruikte. Niet lang daarvoor was mij door zorgverleners verteld dat ik waarschijnlijk alleen met medische hulp zwanger zou kunnen worden. Dat ik toch spontaan zwanger was geworden, voelde dus voor mij als een wonder. Na de zwangerschap ging ik vanwege het hevige bloedverlies weer terug naar de pil. De stopweek was voor mij iedere keer een hel. Ik gebruikte dan het grootste maandverband dat er bestaat en een superplustampon tegelijk. Alsnog moest ik allebei ieder uur wisselen. Ook in de nacht.”
“Als ik ongesteld ben, kan ik in die periode feller reageren. Terwijl ik op dat moment ook ontzettend vermoeid ben. Het liefst zou ik de hele dag in bed blijven liggen, maar dat kan gewoon niet altijd. Gelukkig valt er vaak wel een weekend in deze periode, die twee dagen doe ik zo weinig mogelijk. Om te compenseren voor het feit dat ik mezelf doordeweeks aan pushen ben, terwijl ik eigenlijk niet meer kan.”
“Tijdens de periode van de toeslagenaffaire - ik ben een gedupeerde van de affaire - kon ik de middelen die ik nodig had niet meer betalen. Folders en plastic zakjes, daar heb ik me toen mee moeten redden. Van mijn oma kon ik incontinentieluiers lenen, iets wat in die jaren ontzettend hielp. Hoewel het lastig was, ben ik in die periode heel open geweest over de menstruatiearmoede die ik ervoer. Dat moet ook wel, om het taboe hierop te doorbreken.”
“In de periode van de toeslagenaffaire ben ik ook iets aangekomen, waardoor de heftigheid van mijn menstruaties gelukkig iets afnam. Maar afgelopen december kwam ik in aanmerking voor een maagverkleining, en direct daarna was de hel van vroeger weer terug. Twee weken per maand ongesteld, ontzettend veel pijn. Floradix en ijzertabletten zijn op dat moment de enige middelen waardoor ik fysiek nog uit bed kan komen als ik me zo slap voel.”
“Zorgverleners hebben na de operatie tegen mij gezegd: kijk het een jaar aan, je menstruatie zou zich weer moeten stabiliseren. Daarna kunnen we verder kijken. Alles wat nu speelt, kan een gevolg zijn van de operatie. Terwijl het toch precies hetzelfde voelt als vroeger. Maar ik voel een drempel om eerder opnieuw naar de huisarts te stappen.”
“Ik zou mensen met betrekking tot hevig menstrueel bloedverlies graag willen meegeven dat ze hulp mogen zoeken. Ik zie om me heen toevallig veel alleenstaande vaders, die soms denken: ‘Die pijn, het zal er wel bij horen’. Maar als hevig menstrueel bloedverlies je belemmert in je dagelijks leven is het belangrijk om hiervoor naar de huisarts te gaan. Ook mensen die niet menstrueren moeten hiervan op de hoogte zijn.”
